@article { author = {بهرامی اقدم, حسین}, title = {پیامبری و هم زبانی}, journal = {فصلنامه تحقیقات کلامی}, volume = {4}, number = {12}, pages = {63-82}, year = {2016}, publisher = {انجمن کلام اسلامی حوزه علمیه}, issn = {2345-3788}, eissn = {0000-0000}, doi = {}, abstract = {ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﺮﺧﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ آﻳﻪی «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا بِلِسانِ قَوْمِهِ» ﻫﻢ زﺑﺎﻧﻲ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺎ ﻗﻮم ﺧﻮد ﻻزم ﺑﻮده و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮِ ﻏﻴﺮ ﻫﻢزﺑﺎن ﺑﺎ ﻗﻮﻣﺶ، ﻣﺒﻌﻮث ﻧﺸﺪه اﺳﺖ؛ ﺑﺎ دﺳﺖ ﻣﺎﻳﻪ ﺷﺪن اﻳﻦ ﻓﻬﻢ از آﻳﻪ، در ﺧﺼﻮص ﻧﺒﻮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻛﺮم صلوات الله علیه وعلی آله اﺷﻜﺎل ﺷﺪه ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﺸﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻏﻴﺮ ﻋﺮب زﺑﺎﻧﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻻزم اﺳﺖ دﻋﻮای رﺳﺎﻟﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ او، ﺗﻜﺬﻳﺐ ﮔﺮدد. ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮان از اﻳﻦ اﺷﻜﺎل ﺑﻪ ﻃﺮﻗﻲ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﭼﻮن اﺳﺘﺜﻨﺎ ﺑﻮدن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم صلوات الله علیه وعلی آله ﻳﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اوﻟﻮاﻟﻌﺰم ﻳﺎ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻗﻮم ﺑﻪ ﻗﻮم ﻧﮋادی ﻳﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮﺗﻲ و اﻣﺜﺎل آن ﺗﺨﻠﺺ ﺟﺴﺘﻪاﻧﺪ. ﺑﻪ ﺑﺎور ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﺑﺎﻣﻼﺣﻈﻪ دﺳﺘﻮر زﺑﺎن ﻋﺮﺑﻲ و ﻗﻮاﻋﺪ دﻻﻟﻲ آن اﺳﺎس اﻳﻦ ﻓﻬﻢ از آﻳﻪ درﺳﺖ ﻧﺒﻮده و ﻣﻔﻬﻮم آﻳﻪ، دﻻﻟﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﻧﻔﻲ ارﺳﺎل ﭘﻴﺎﻣﺒﺮِ ﻏﻴﺮ ﻫﻢزﺑﺎن در ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻦ ﺷﺪن ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻧﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ. درﻧﺘﻴﺠﻪ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ اﻳﻦ آﻳﻪ ﺑﺮای ﻃﺮح اﻳﻦ اﺷﻜﺎل ﺻﺤﻴﺢ ﻧﺒﻮده، ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ دﻓﻊ اﻳﻦ اﺷﻜﺎل ﺑﺎ ﺟﻮابﻫﺎی ﻓﻮق ناﺻﺤﻴﺢ ﻫﺴﺖ.}, keywords = {هم زبانی با قوم,ه مزبانی رسولان,پیامبری و ه مزبانی,رسالت جهانی,قوم پیامبران}, url = {https://www.tkalam.ir/article_38830.html}, eprint = {https://www.tkalam.ir/article_38830_d18dfc189e1113d2ebb1931c5932f73a.pdf} }