بحث از امکان رؤیت خداوند که سابقه‌ای طولانی در میان ملل و نحل دارد، متجاوز از بیست بار در بیانات امام رضا علیه السلام مطرح شده است. دلالت ظاهر آیات قرآن و وجود برخی از روایات موجب عقیده برخی از مسلمین به امکان رؤیت بصری شد اما امام رضا علیه السلام صریحاً و همراه با استدلال‌‌‌‌‌های قرآنی و عقلی به نفی رؤیت بصری و وهمی در نسبت با خداوند پرداخت و آیات و روایات را به‌نحوی که مستلزم رؤیت بصری خداوند نباشند، تفسیر نمود. در عین حال حضرت در برخی موارد و در نسبت با مخاطبان خود، رؤیت قلبی خداوند را مطرح کرده و از معروفیت و مورد شناخت عموم بودن خداوند در نسبت با مخلوقات پرده برداشته، و به بیان چرایی احتجاب مخلوقات پرداخته است. در این نگارش مجموعه بیانات حضرت در بحث از رؤیت خداوند مورد بررسی قرار می‌گیرد.
)