محقق و دانشجوی کارشناسی ارشد کلام امامیه دانشگاه تهران (پردیس فارابی)
چکیده
هدفمندی افعال خداوند متوقف بر معناشناسی دقیق حسن و قبح عقلی است. متکلمان عدلیه، افعال خداوند را هدفمند و در اصطلاح معلل به اغراض می‌دانند. مهم‌ترین استدلال ایشان برای اثبات این مدعا، مبتنی بر قاعده حسن و قبح عقلی است، اما به تأثیر معناشناسی حسن و قبح در صحت این استدلال توجه نشده‌است. معناشناسی مشهور عدلیه، «استحقاق مدح و ذم» است. شهید صدر به این معناشناسی اشکال نموده و «ضرورت اخلاقی» را معنای دقیق حسن و قبح می‌داند. با قرار دادن هر یک از این معانی در استدلال عدلیه و مقایسه کارکرد آن‌ها، اهمیت معناشناسی حسن و قبح را در این مسئله نمایان ساخته و به روش تحلیلی اثبات نموده‌ایم که برای این استدلال، «ضرورت اخلاقی» معنای دقیق‌تری است.
اسلامی, مصطفی. (1399). کارکرد معناشناسی حسن و قبح عقلی در غایتمندی افعال الهی مقایسه دیدگاه عدلیه و شهید صدر. فصلنامه تحقیقات کلامی, 8(28), 65-80.
MLA
مصطفی اسلامی. "کارکرد معناشناسی حسن و قبح عقلی در غایتمندی افعال الهی مقایسه دیدگاه عدلیه و شهید صدر". فصلنامه تحقیقات کلامی, 8, 28, 1399, 65-80.
HARVARD
اسلامی, مصطفی. (1399). 'کارکرد معناشناسی حسن و قبح عقلی در غایتمندی افعال الهی مقایسه دیدگاه عدلیه و شهید صدر', فصلنامه تحقیقات کلامی, 8(28), pp. 65-80.
VANCOUVER
اسلامی, مصطفی. کارکرد معناشناسی حسن و قبح عقلی در غایتمندی افعال الهی مقایسه دیدگاه عدلیه و شهید صدر. فصلنامه تحقیقات کلامی, 1399; 8(28): 65-80.
)