1
ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺄت ﻋﻠﻤﻲ و داﻧﺸﺠﻮی دﻛﺘﺮی ﻛﻼم اﻣﺎﻣﻴﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻗﺮآن و ﺣﺪﻳﺚ.
2
داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎﻗﺮاﻟﻌﻠﻮم علیهم السلام
3
داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ ﻋﻠﻮم ﺣﺪﻳﺚ ﮔﺮاﻳﺶ ﻛﻼم و ﻋﻘﺎﻳﺪ
چکیده
رابطۀ ذات و صفات الهی، یکی از مهمترین مباحث کلامی، فلسفی و عرفانی است که دربارۀ آن، نظریات گوناگونی ارائه شده است. ابنمیثم، متکلم، فیلسوف و عارف شاخص قرن هفتم، در بین نظریات ارائهشده، نظریۀ عینیت صفات با ذات را پذیرفته است، اما در تبیین فلسفۀ توصیف خداوند و وجود صفات او، اعتباری بودن اوصاف الهی را مطرح میکند که به نظر میرسد نه تنها با نظریۀ عینیت، تناقضی ندارد، بلکه تبیین دقیقی از همان نظریه است. ابنمیثم، با الهام از بیان امیرالمؤمنین(ع) دربارۀ نفی صفات، توصیف خداوند با این اوصاف اعتباری را از مراتب آغازین معرفت حق میشمارد و کمال اخلاص در معرفت را که غایت سیر عارف است، در نفی صفات از خداوند و لحاظ ذات او بدون در نظر گرفتن چیز دیگر، میداند.