1
استاد تمام دانشگاه تهران و عضو انجمن کلام اسلامی حوزه.
2
دانش آموخته دکتری کلام امامیه پردیس فارابی دانشگاه تهران.
چکیده
مسئله تحقیق حاضر این است که مدرسۀ فکری اصفهان و جریانهای اصلی آن، در معناشناسی صفات الهی، چه نوع الاهیاتی را بیان کردهاند. در مدرسۀ اصفهان با سه جریان اصلی فکری مواجه هستیم؛ جریان فلسفی به رهبری ملاصدرا، که در بحث معناشناسی صفات الهی، از الاهیات ایجابی دفاع میکند. جریان فکری به رهبری ملارجبعلی تبریزی و قاضی سعید قمی، که به لحاظ اتخاذ برخی دیدگاههای کلامی، میتواند جریان کلامی نام گیرد، ضمن پذیرش نظریۀ نفی صفات، از الاهیات سلبی در مباحث معناشناسی صفات الهی دفاع میکند. جریان کلامی ـ حدیثی اصفهان، به نمایندگی علامه مجلسی، هرچند برخلاف ملارجبعلی و قاضی سعید، اصل صفت را برای ذات خداوند متعال اثبات میکند، اما به جهت تعقلناپذیری صفات ذاتی خدای سبحان، در تبیین صفات باری تعالی از الاهیات سلبی بهره میگیرد.