حقّ تشریع امام در دوراهیِ نفی و اثبات

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسنده

سطح سه حوزه علمیه قم، مرکز تخصصی امامت، دانشجوی دکتری مذاهب کلامی دانشگاه ادیان و مذاهب.

چکیده

 برخی اندیشمندان امامیه بر پایۀ مستنداتی از عقل و نقل، حقّ تشریع را از امام نفی کرده‌ و نقش امام را تنها مبلّغ شریعت دانسته‌اند؛ مستنداتی نظیر آیات نخستین سورۀ مبارکۀ «نجم»، آیات و اخباری که از بیان تمامی احکام در کتاب خدا حکایت دارد، ادله‌ای که از کامل شدن دین در عصر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خبر می‌دهد، احادیثی که از املای احکام توسط پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر امیرالمؤمنین علیه السلام پرده برمی‌دارد، احادیثی که ائمه علیهم السلام فرموده‌اند با نظر خود چیزی نمی‌گویند و سایر ادله‌ای که مجالی برای تشریع امام باقی نمی‌گذارد. نوشتار پیش‌رو، به مهم‌ترین براهین نفیِ این مقام از دیدگاه برخی صاحب‌نظران پرداخته و در نهایت، ناکارآمدیِ آن را به اثبات رسانده است.
 



کلیدواژه‌ها