@article { author = {کاوند, علیرضا and رضایی هفتادر, حسن and اسماعیلی, محمدعلی}, title = {مطالعۀ تطبیقی آموزۀ «بداء» در اندیشۀ میرداماد و صدرالمتألهین}, journal = {فصلنامه تحقیقات کلامی}, volume = {6}, number = {21}, pages = {7-26}, year = {2018}, publisher = {انجمن کلام اسلامی حوزه علمیه}, issn = {2345-3788}, eissn = {0000-0000}, doi = {}, abstract = {آموزۀ «بداء» از مسائل مهم در حوزۀ ارتباط حادث با قدیم بوده و با توجه به امتناع تغییر در ذات الهی و علم ذاتی الهی، همواره حقیقت بداء در هاله‌ای از ابهام بوده است. پژوهش حاضر به مطالعۀ تطبیقی این آموزه در اندیشۀ میرداماد و صدرالمتألهین، پایه‌‌گذاران حکمت یمانی و حکمت متعالیه پرداخته است. از رهگذر این جستار، مشخص می‌‌شود که در اندیشۀ میرداماد، بداء در حوزۀ امور تکوینی بوده و بیان‌‌گر محدودیت زمان افاضه از جانب علت است. قلمرو آن، عالم ماده است؛ عالم دهر و سرمد بداء نمی‌‌پذیرند. صدرالمتألهین با جامع‌‌نگری به تبیین بداء ثبوتی و اثباتی پرداخته است: بداء ثبوتی، وقوع محو و اثبات در نفوس جزئی افلاک ـ به عنوان مرتبه‌‌ای از مراتب علم الهی ـ است. بداء اثباتی، اتصال نفوس انبیا و اولیا به نفوس جزئی افلاک و دریافت دو خبر متفاوت در یک موضوع است.}, keywords = {بداء,نسخ,قضا و قدر,لوح محفوظ,لوح محو و اثبات,میرداماد,صدرالمتألهین}, url = {https://www.tkalam.ir/article_38947.html}, eprint = {https://www.tkalam.ir/article_38947_8306b940ecf1d8600d8ef95da01a83bb.pdf} }