TY - JOUR ID - 39942 TI - «کلام نفسی» از دیدگاه ابن‌کُلّاب؛ نقد و بررسی JO - فصلنامه تحقیقات کلامی JA - FTK LA - fa SN - 2345-3788 AU - موسوی, سیدمحسن AU - فرامرزی, جواد AU - علی نژاد, حجت AD - نویسنده مسئول، استادیار دانشگاه مازندران AD - استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم AD - دانشجوی دکتری علوم قرآن وحدیث دانشگاه مازندران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 7 IS - 26 SP - 57 EP - 76 KW - وحی قرآنی KW - الفاظ قرآن KW - کلام نفسی KW - ابن‌کُلّاب DO - N2 - ابن‌کُلّاب، با تفکیک کلام الهی به «لفظی و نفسی»، قائل به «وحی معنایی» بوده و الفاظ را لباس بشریِ وحی شمرده است. او در بحث از ماهیت کلام، بر این نظر است که کلام فقط بر معنا اطلاق می‌شود و استعمال آن دربارۀ لفظ، از روی مجاز است. وی کلام را همچون اشاعره بر علم قدیم الهی حمل می‌کرد و صورت ملفوظ آن را پوششی کاملاً بشری می‌شمرد. اما به کار رفتن مشتقات مادۀ «نزل» در قرآن که بر نزول لفظیِ قرآن دلالت دارد؛ نهی از تعجیل پیامبر‌‌صلی الله علیه و آله و سلم در تکرار قرآن و هم‌چنین استعمال واژگان «تلاوت»، «قرائت» و «ترتیل»، که بر خواندن متنی بر پیامبر صراحت دارد؛ صراحت قرآن بر ‌یک‌جانبه بودن وحی و دلایل دیگر نشان می‌دهند که متن لفظی قرآن، همان گزاره‌هایی است که بی‌کم‌و‌کاست بر پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم نازل شده است. این مقاله از نوع تحقیقات بنیادین است که با روش توصیفی تحلیلی به این موضوع می‌پردازد. UR - https://www.tkalam.ir/article_39942.html L1 - https://www.tkalam.ir/article_39942_430854aa4eaa8706e4ba112e4e37cc24.pdf ER -