دانش آموخته درس خارج حوزه علمیه قم، کارشناسی ارشد امامت اهل بیت (ع)
چکیده
روایاتی که در اثبات امامت پیشوایان معصوم مورد استناد قرار می‌گیرد، دو گونه است؛ نخست: روایاتی که به صراحت دلالت بر امامت و سرپرستی دارد و گونه دیگر روایاتی که افضلیت امامان را ثابت کرده سپس اثبات امامت می کند. باورمندان به افضلیت امیرمومنان برای ادعای خلافت بلا فصل ایشان، به حدیث «رایت» استناد جسته اند که گزاره مشترک بین نقل ها، این چنین است: «فردا پرچم را به دست کسی می سپارم که خدا و رسول را دوست دارد و خدا و رسول نیز او را دوست دارند». نوشتار حاضر، پس از معرفی قائلان به افضلیت، مفهوم آن را در لغت و اصطلاح بررسی نموده است و گونه‌های مختلف آن را گزارش کرده و در دلالت یابی، با توجه به ویژگی های اختصاص یافته، برتری و عصمت امیرمومنان و نفی آن از دیگران را نتیجه گرفته است و در نهایت امامت آن حضرت را اثبات نموده است. فرایند حاضر با روش نقلی –کلامی و با رویکردی توصیفی –تحلیلی صورت یافته است.
)