بررسی انتقال گناهِ زنا و آلودگی آن به فرزندان

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری رشته کلام اسلامی مؤسسه آموزشی ـ پژوهشی امام خمینی

2 استادیار مؤسسه آموزشی ـ پژوهشی امام خمینی

چکیده

«زنا» از گناهانی است که آثار و پیامدهای آن، فرزندِ به‌وجودآمدۀ از گناه والدین را نیز تحت تأثیر قرار می‌‌دهد. برخی از این پیامدها، همان آثار ارتکاب گناه است. بنابراین مسئلۀ بسیار مهم دربارۀ چنین فرزندانی، این است که چرا آنان که هیچ سهمی در گناه والدین خود نداشتند، اما باید نتایج و پیامدهای گناه، دامن‌‌گیرشان شود؟ آیا به راستی آنان گنهکارند؟ اخبار فراوانی را که از خباثت ذاتی آنان حکایت می‌‌کند، چه باید کرد؟ اگر به راستی آنان آلوده و گنهکارند، گناهشان جبری است نه اختیاری؛ در این صورت، تکلیف به آنان با چالشی مهم روبه‌رو می‌‌شود. در بررسی انجام‌گرفته و با در نظر گرفتن دلایلی که بر مسئولیت شخصی اعمال و نتایج آن دلالت می‌‌کنند، روشن می‌شود که نه تنها زنازاده، گناه والدین را به ارث نبرده، بلکه آلودگی این گناه نیز به او سرایت نکرده و در نتیجه اختیار او از بین نرفته است. تنها تفاوت او با دیگران، داشتنِ زمینه و استعدادی نامناسب است که سببِ میل بیشتر او به انجامِ گناه می‌‌شود.

کلیدواژه‌ها