عضو هیئت علمی گروه کلام پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
چکیده
در دیدگاه اندیشهوران سلفی، اصل بر فهم کتاب و سنّت بر محوری است که سلف آن را فهمیده‌اند و نباید از فهم آنان خارج گردید و از مقدّم داشتن فهم غیرسلف بر قول سلف باید پرهیز داشت. گرچه ماهیّت سلفیگری بر همسویی و التزام بر مذهب صحابه، تابعین و اتباع استوار است، ولی نمونههای متعدّدی از تناقضنمایی میان معماران سلفیگری بهخصوص ابنتیمیه با فهم سلف وجود دارد و این تناقضها بنیاد فکری سلفی را در هویّت به مخاطره میاندازد. مسئله اصلی تحقیق پیشرو آن است که ادّعای مرجعیّت سلف از سوی معماران اندیشه سلفی بهخصوص ابنتیمیه حرّانی به چه میزان با عملکرد فکری و معرفتی ایشان برابری میکند. در این نوشتار ضمن بررسی انتقادی ادّعای مرجعیّت سلف از سوی سلفیّون، چند نمونه از ناسازنماییهای سلفیگری با سلف در معنای متن، مراتب توحید و مسئله توحید الوهی بررسی میشود.
)